Ścianka berlińska to tymczasowa obudowa wykopu. Znajduje zastosowanie w sytuacjach, gdy poziom wody gruntowej jest niższy niż poziom wykopu lub możliwe jest wcześniejsze odwodnienie. Nazwa tej metody związana jest ze specyficznym rodzajem zabezpieczania głębokich wykopów, które miały miejsce przy budowie metra w Berlinie. W tym artykule wyjaśniamy, czym właściwie są ścianki berlińskie, w jaki sposób się je wykonuje oraz jakie są zalety tego rodzaju obudowy wykopów
Ścianki berlińskie to tymczasowe obudowy wykopów, które wykonywane są poprzez pionowe wbicie elementów stalowych lub betonowych w określonej odległości od siebie i na granicy planowanego wykopu. Obudowa składa się z pionowych słupów i poziomych elementów opinki (najczęściej drewnianej). Słupy najczęściej wykonane są ze stalowych kształtowników, ceowników lub dwuteowników. Rzadziej stosowane są inne rozwiązania, np. żelbetowe pale. Osadza się je metodą wbijania lub też umieszcza się je w wywierconym wcześniej otworze, który wypełniony jest betonem lub zawiesiną twardniejącą. Następnie między słupami montowana jest opinka. Proces ten przebiega w kilku etapach wraz z pogłębianiem wykopu.
Gdy ścianka berlińska spełni swoją tymczasową funkcję zabezpieczenia wykopu, elementy obudowy mogą zostać częściowo odzyskane.
Obudowy berlińskie znajdują zastosowanie przede wszystkim w przypadku konieczności zabezpieczenia głębokich wykopów technologicznych, jak np. wykopy pod kondygnacje podziemne budynków czy instalacje podziemne. Jak już zostało wspomniane, ta metoda sprawdza się w przypadku wykopów zlokalizowanych powyżej poziomu wody gruntowej.
O wyborze ścianek berlińskich decyduje też rodzaj gleb na danym terenie. W praktyce obudowa taka nie jest wskazana w łatwo osypujących się gruntach. Nie zaleca się też stosowania tej metody w bezpośrednim sąsiedztwie innych obiektów.
Zastosowanie obudowy berlińskiej wynika przede wszystkim z licznych zalet tej metody zabezpieczania wykopów. Podstawowym argumentem są względy ekonomiczne, gdyż koszt realizacji tej obudowy jest relatywnie nieduży (mniejszy niż np. ściany szczelinowej), bez względu na zakres wykonywanych robót. Obudowa berlińska zapewnia też łatwość kształtowania obudowy w planie. Kolejną zaletą tego rozwiązania jest możliwość zastosowania obudowy jako tymczasowe przedłużenie ściany szczelinowej.